De reis met de ferry was heerlijk. Een maal in Picton werden we bij de ferry opgehaald door de eigenaars van het bnb adres. Ze wilden het ons zo graag naar de zin maken dat we werden overladen met informatie over wat er allemaal toe doen was in Picton. Mw vergat even dat we maar een dag in Picton zouden verblijven. Een ander gegeven was dat Mw er op stond dat we met hond Willow op de foto gingen, dit deed ze met alle gasten. Willow is een ‘ kwijlende boxer’ en ik vraag me af of Willow hetzelfde wilde als zijn vrouwtje.... Enfin, de kamer was super, uitzicht op de haven. Uiteraard lag ook deze kamer weer ‘ up hill’ maar nu was het te voet af te leggen. Onze kuiten beginnen al wel een bepaalde vorm aan te nemen ;-) We hebben niet gekozen voor de standaard tripjes ( bezoek aan een wijngaard, stoomtrein of een rondvaart door de haven). We zijn gaan hiken ( wandelen maar dan op niet gebaande wegen). De foto’s laten zien op welke uitzichten we getracteerd werden. De volgende dag met de bus naar Nelson, een heel gezellig stadje met vele kroegjes en nog meer restaurantjes. Voor die ene nacht hadden we een kamer gereserveerd in YHA, een backpackers ‘ hotel’ van het leger des heils. Er was niet veel keus, dit ook vanwege het hoogseizoen in NZ. Na een hartelijk ontvangst kregen we de sleutel van onze twee persoonse kamer. Bij binnenkomst van de kamer nam ik, Ans,een vreemde lucht waar maar ik wijtte die aan een niet te definieren schoonmaak middel.... Omdat Grietje een ander reukorgaan heeft dan ik, kon zij mij niet bevestigen in wat ik rook. Ik neem veel waar mijn met neus en soms is dat lastig....na de rugzak te hebben achter gelaten zijn we op zoek gegaan naar een restaurantje en dit maal belandde we bij de thai. Een verademing na de diverse pizza’s, hamburgers en chinees eten. Een maal terug op de kamer rook ik direct weer de onaangename geur die er niet hoorde te zijn. Ik vroeg Grietje om wat eau de toilotte te sprayen zodat ik de geur niet mee hoefde te ruiken. Echter, nadat mijn neusgaten zich totaal gevuld hadden met de irritante geur, sprong ik op en zeik slaap hier vannnacht niet en ik ging ( in nachtkleding) naar de balie. De excusus rolde over de balie ( men wilde eerst direct het matras met alles erop vernieuwen) en binnen no time kregen we een ander kamer toegewezen. Het zijn op die momenten dat ik denk: tijd om te stoppen met backpacken. Word ik te oud voor dit soort ongein..... zijn dit de signalen dat ik misschien diep in mjn hart nu toch meer voor een beetje meer luxe wil gaan....... Overigens was de nieuwe kamer goed, licht, heerlijk schoon en zonder luchtjes......:-)

Even over het land zelf. Niew Zeeland is bijzonder mooi. De busreizen van stad naar stad zijn magnifiek Sneeuw op de bergtoppen, herten in overvloed, snel stromende beken, diverse bomen en ravijnen want regelmatig rijdt de bus op grote hoogtes. Het is zo afwisselend dat je alles om je heen vergeet. Gelukkig liet ook de zon zich vandaag zien en dat maakt het nog mooier. De bevolking is bijzonder aardig, je wordt overal vriendelijk bejegend. Ook naar hun eigen mensen zijn ze zeer beleefd. Bijvoorbeeld in de openbaar vervoer bus, iedereen die uitstapt zegt: thanks driver.

Vandaag gearriveerd in Franz Jozef, weer een backpackershostel. Ik vroeg de receptionist waar het centrum was en hij keek mij enigszins raar aan. Later kwamen wij erachter dat deze ‘ stad’ maar een hoofdstraat kent. De meeste mensen komen hier voor de gletser. Omdat je er niet meer op mag gaan de meeste er met een helicopter over heen. Dit gaan wij niet doen, wij gaan via een wandelpad proberen ‘ zicht’ te krijgen op de gletser. Mogelijk kunnen we een paar mooie foto’s maken.