Geland.....nou ja dat wil zeggen, het vliegtuig is geland en wij zijn uitgestapt. Na twee vluchten van 12 en 10 uur heeft het lichaam wat veranderingen ondergaan. Vliegtuighouding.....vliegtuig stoeltjes vragen een aangepaste houding, anders past het niet. Zeker niet over een wat langere periode. Je begint rechtop maar na enige tijd ga je op zoek naar een comfortabele houdig. Nou ik kan je zeggen, je kan lang zoeken want die vindt je niet. Het is je zelf overgeven en het laten gebeuren. Over passen gesproken, onze schoenen lijken twee maten te klein zijn geworden en ook de broekriem moet losser. Dus je komt ‘ groter’ uit het liegtuig dan dat je er in stapt.

Maar even terug naar het begin. Wat een verrassing. Na onze, bovengenoemde, vliegtuigstoeltjes te hebben opgezocht komt er een mooie vrolijk lachende stewardes op ons af. Ze stelt zich voor en overhandigd ons een envelop. Daarbij vertelt ze dat het nu haar taak is om onze reis zo goed aangenaam mogelijk te doen verlopen en of we nu al iets nodig hebben. Echt, vliegtuigstoeltjes laten geen vreugde sprongen toe, onze hartjes veerden op. Wat een super leuke en welkome verrassing van Jeannie en de andere thuis gebleven vriendinnen. Enne.... ze heeft woord gehouden, de stewardes kwam regelmatig vragen of alles oke was en of we nog wat nodig hadden. We hebben ons vips gevoeld :-)))

Een tweede verrassing wachten ons in Auckland. Even een reistip: als je ergens in de wereld aan komt, ga dan eerst op zoek naar een koffie tentje, bestel koffie en ga er even rustig bij zitten. Dit voorkomt stress. Op je gemak zoek je een geld machine. Zo had ik een eerste slok van mij latte genomen, toen ik een harde kreet hoorde. Alle hoofden draaide een bepaalde richting uit en mensen stonden op. Al snel kregen we door wat er ging gebeuren en ik stuurde Grietje erop af. Een groep maori’s verwelkomde een ‘ vriend’ met de welbekende ‘ strijdkreten’ en gebaren. Kwam het door het slaap te kort..... het kwam binnen en voelde als een speciaal welkom.

Nog een tip: als je het geluk hebt dat je met drie personen in een rij van vier vliegtuigstoeltjes komt te zitten en de derde persoon is een grote man.....ga dan even mee in zijn beleving over de komende ongemakkelijke vlucht voor deze persoon. Verder ga je op zoek naar twee lege stoeltjes en geef je aan dat hij de stewardes moet vragen om te mogen ruilen zodat hij schuin kan gaan zitten. Met een beetje geluk verhuist ‘ grote’ man en hebben jullie vier stoeltjes en kan er een persoon liggen. In ons geval sprak’ grote man ‘ de stewardes aan, kreeg toestemming, maar voordat hij was verhuisd had een ander al de stoeltjes ingenomen en moesten wij het met drie stoeltjes doen...

Na onze koffie op de luchthaven, hebben we de skybus opgezocht. Deze bracht ons, in de buurt van ons airbnb adresje. Lopend van de bushalte naar het bnb adres komen we voorbij een supermarktje waar een man voor de deur zat. Vragend naar de weg komen we in gesprek. Na nog geen vijfminuten biedt hij aan dat we bij hem ‘ for free’ een kamer boven mogen gebruiken. Nieuw Zeelandse gastvrijheid......meestal varen we blind op onze intuitie, maar deze is deze keer ( zo lijkt het wel) achter gebleven in het vliegtuig. Daarom.....de woorden van onze vriendinnen in gedachten.....gaan we dit niet in op de uitnoding van deze nieuw zeelandse toyboy en vervolgen we onze weg.